Bob en Nicole De Franse Slag (maart 2017)

Het is inmiddels al weer bijna 10 jaar geleden dat we Nederland achter ons lieten. 2 goede banen, familie, vrienden en vaderland inruilen voor een micro-bestaan in een aanvankelijk vijandig Frans dorpje. Dat meer te bieden had aan het grotendeels gepensioneerde contigent agrariërs dan aan een jonge, energieke en vooral naiëve familie. Voor vooral Nicole was de sereniteit en geslotenheid van de kleinburgelijke gemeenschap soms de letterlijke aanleiding om terug te snellen naar het land van de kikkers. Uiteindelijk raakten we zo niet alleen onze idealen, deel van de vrienden maar ook de liefde voor elkaar kwijt. Vluchtte Bob in zijn werk ,de zorg voor de kinderen en een mini Tour de France; Nicole hield zich dapper staande met professionaliseringscursussen en mini-vakanties zonder hem of t´t gezin. De zorg voor de kinderen viel haar steeds zwaarder. Begin dit jaar was de rek er helemaal uit. Omdat relatietherapeuten met behoorlijke beheersing in Frankrijk dun gezaaid zijn , kozen we na een telefoongesprek met Relatievakantie voor een autorit naar Malaga. Zwijgend en bij aankomst klaar om direct om te keren. Zover is ´t nooit gekomen gelukkig. Behalve dat we nu veel meer weten over elkaar en hoe we kunnen voorkomen dat we ten onder gaan aan omkijken naar het verleden, gesprekken zonder diepgang en dodelijke stiltes, weten we ook dat een emigratie naar Malaga ook nog niet zo gek was geweest! Geen enge psychoanalytische, softe, geitenwollen sokken met sandalen. Maar puntige, effectieve en doelgerichte sessies. In 3 dagen waren we al verder dan we ooit hadden gedacht. Geen relatietherapie , maar wel op een aantrekkelijke wijze leren doorvragen en bereiken van win-win akkoorden! Dank!