Relatieproblemen en PTSS

Relatieproblemen en PTSS symptomen: hoe trauma de hersenen verandert.

Trauma kan de structuur en functie van uw hersenen op veel manieren veranderen. Als je je na een traumatische gebeurtenis niet helemaal “weer normaal” voelt, ben je niet de enige – en dit is waarom.

Mooi en complex, onze hersenen hebben één hoofdtaak: ons veilig houden. Terwijl we ons door het leven bewegen, zetten onze hersenen ervaringen om in herinneringen, zodat we kunnen evolueren naar dingen die goed voelen en afstand nemen van dingen die niet zo goed voelen.

Dit oerverdedigingsmechanisme is geniaal. Elke herinnering fungeert als een blauwdruk om ons te helpen leren, en noteert onder andere belangrijke details zoals waar we waren, wat we roken, wat we zagen, wie daar was of wat we voelden.

Bij een trauma willen je hersenen je zo graag veilig houden dat het overuren maakt. Het vertrouwt te veel op deze blauwdrukken uit het verleden, waardoor een gevoel van gevaar ontstaat in het heden, lang nadat de dreiging is verdwenen.

Als zich een posttraumatische stressstoornis (PTSS) ontwikkelt, kan dit leiden tot blijvende veranderingen in de hersenen en kan het, zonder behandeling, voorkomen dat u een zo gelukkig en gezond mogelijk leven leidt. Dit is waarom het gebeurt en wat u kunt doen om te genezen van een trauma.

De impact van trauma op de hersenen

In de Verenigde Staten heeft 3,6% van de volwassenen PTSS en 37% daarvan heeft symptomen die als ernstig worden beschouwd, volgens de National Alliance on Mental Illness (NAMI).

Om te begrijpen waarom PTSS zich ontwikkelt, kan het nuttig zijn om een ​​basiskennis van de hersenen te hebben.

Het Triune Brain-model werd in de jaren zestig geïntroduceerd door neurowetenschapper Paul D. MacLean. Tot op de dag van vandaag geldt het nog steeds als een basismanier om cognitief functioneren te begrijpen.

De hersenen kunnen worden onderverdeeld in drie hoofdonderdelen, van eenvoudig tot complex:

Reptielen brein.

Dit huisvest je overlevingsinstincten en beheert autonome lichaamsprocessen, zoals hartslag, ademhaling, honger en dorst.
Zoogdier hersenen. Hierin zit het limbisch systeem, dat emoties als vreugde en angst verwerkt. Het reguleert ook hechting en voortplanting.

Neomammalian brein.

Dit is verantwoordelijk voor sensorische verwerking, leren, geheugen, besluitvorming en het oplossen van complexe problemen.
Wanneer je iets traumatisch meemaakt, sluiten de hersenen alle niet-essentiële systemen af ​​en verplaatsen ze zich naar de “lagere” hersensystemen. Dit activeert het sympathische zenuwstelsel en signaleert het vrijkomen van stresshormonen, waardoor je wordt voorbereid op de overlevingsmodus: vechten, vluchten of bevriezen. Er is ook een vierde traumareactie geïntroduceerd: de reekalfreactie.

Zodra de dreiging voorbij is, komt je parasympathische zenuwstelsel weer online. Hierdoor kunnen je hersenen hun normale werking hervatten met alle drie de delen, zodat je kunt “rusten en verwerken” wat er net is gebeurd.

Voor sommigen vindt deze terugschakeling echter niet plaats. PTSS is in wezen dat de hersenen de hele tijd in de overlevingsmodus blijven, niet in staat om te ontspannen.

Hier zijn enkele van de blijvende gevolgen van trauma op de hersenen en hoe dit leidt tot PTSS-symptomen:

Amandel

Dit 1-inch, amandelvormige deel van de hersenen wordt beschouwd als het ‘brandalarm’. Zodra het gevaar voelt, is de amygdala het onderdeel dat je in de vecht-of-vluchtmodus schopt.

Als je met een trauma leeft, toont onderzoek aan dat je amygdala het verschil niet herkent tussen een dreiging toen en een dreiging nu. Dus wanneer je wordt herinnerd aan een ervaring uit het verleden, reageert het precies zoals het zou zijn als je de traumatische gebeurtenis voor de eerste keer zou meemaken, waarbij het een golf van stresshormonen uitzendt, zoals cortisol.

Als gevolg hiervan kunt u het gevoel hebben dat u gespannen bent, zeer alert bent of de hele tijd een hoog niveau van stress of angst hebt.

Zeepaardje

Gelegen aan de achterkant van de hersenen, wordt de hippocampus beschouwd als het leercentrum.

Onderzoek toont aan dat de hippocampus kleiner en minder actief is bij mensen die een trauma hebben meegemaakt, wat problemen kan veroorzaken rond het geheugen en het oplossen van problemen.

Dit kan het voor u moeilijk maken om onderscheid te maken tussen het verleden en het heden, waardoor u in een constante staat van hypervigilantie of sterke emotionele reactiviteit blijft.

Prefrontale cortex

Gelegen aan de voorkant van je hersenen, is de prefrontale cortex het rationele, besluitvormingsgebied. Voor degenen die leven met trauma, toont onderzoek aan dat de prefrontale cortex minder actief is.

Deze onderdrukking kan het leren van nieuwe informatie vertragen die u zou kunnen helpen uw angst onder controle te houden. Gecombineerd met een overactieve amygdala kan de prefrontale cortex het moeilijker hebben om de vecht-, vlucht- of bevriesreactie op te heffen.

Als zodanig heb je misschien het gevoel dat je moeite hebt om je angstreactie onder controle te houden of dat je worstelt met logisch denken.

Zenuwstelsel

Wanneer het zenuwstelsel constant in overdrive is met PTSS, kan het uw tolerantievenster verkleinen – dat wil zeggen, de hoeveelheid stress die u aankunt voordat het onhandelbaar wordt.

Vergeleken met een persoon zonder een geschiedenis van trauma, kan het zijn dat je wordt opgeschrikt door kleinere gebeurtenissen of een traumareactie hebt rond een gebeurtenis terwijl anderen dat misschien niet doen.

Welke invloed hebben deze veranderingen op uw dagelijks leven?

Leven met een trauma kan een uitdaging zijn. Met zoveel veranderingen in de hersenen, samen met stresshormonen die regelmatig door uw systeem circuleren, kunt u verschillende symptomen van PTSS ervaren.

Enkele omvatten hiervan:

-woede
-spanning
-prikkelbaarheid
-flashbacks
-nachtmerries
-paniekaanvallen
-geheugen problemen
-moeite met het nemen van beslissingen
-moeite met denken, concentreren of leren

U kunt ook een gebrek aan motivatie opmerken. Wanneer je hersenen zoveel energie gebruiken om je te beschermen tegen (vermeende) bedreigingen van buitenaf, kun je je uitgeput voelen. Het kan moeilijk zijn om de kracht te verzamelen voor dagelijkse verantwoordelijkheden of zelfzorgactiviteiten.

Als je hersenen zeer alert zijn op bedreigingen, kan het bovendien moeilijk zijn om nauwkeurig op te merken hoe anderen zich voelen en denken, of om hun motieven te begrijpen. Dit betekent dat er communicatieproblemen kunnen ontstaan ​​en dat uw naaste relaties onder druk kunnen komen te staan.