Mijn relatietherapie weekend ervaring

Schat “ik ging vreemd”

Mijn relatietherapie weekend ervaring begon één weekend ervoor. Wij hadden de verjaardag van mijn vader gevierd. Bij mijn ouders. Het was een mooie zomerse middag in juli 2019. Geen vuiltje aan de prachtig blauwe lucht. Lees meer ervaringen van cliënten.

opmerking redactie: Om privacy redenen zijn de namen van de cliënten vervangen door fictieve. Sommige cliënten zijn bereid om hun ervaringen telefonisch met in een Relatievakantie geïnteresseerden te delen.

Tekenen aan de wand

Wat er aan die zondag vooraf ging is als een slechte B-film. Over hoe het stel waarvan iedereen met grote bewondering en misschien ook wel afgunst naar lijkt. Het gedroomde paar. Maar ik had wel al een tijd een grieperig gevoel over het gedrag van mijn lieve Ad. Het spoelde met golven door mijn hoofd en ook door mijn lijf. Een lijf dat op die bewuste zondag al 6 maanden ons tweede kind te gast had.

De mobiele hand

Hij was getrouwd met zijn mobiel

Waar Ad ging, ging zijn mobiel. Alleen het douchen ging ongemobileerd. Maar voor de rest ging alle tijd-die aan ons of ons zoontje van 2 besteed had kunnen worden- onversneden en ongegeneerd de mobiel in. Maar ja “als je een zakenman bent stopt het werken nooit” was steevast het afwimpelende antwoord als ik weer eens alle moed verzameld had en er iets van zei. Het leek wel of zijn telefoon met zijn hand vergroeid was. Maar dat was wel eens anders geweest.

Mijn lichaam stoot je af?

We hebben altijd een goede lichamelijke relatie gehad. Het spatte er vanaf. Maar tijdens de eerste zwangerschap veranderde er iets. En bij de tweede zwangerschap was er nagenoeg niks meer van over. “Waarom?” vroeg ik dan wel. Heel vaak vroeg ik dat. En wat ik als antwoord kreeg was een ontwijkend. De vermoeidheid als gevolg van de drukte op de zaak. Het geradbraaakte gevoel omdat hij er ’s nachts uit moest om de oudste gerust te stellen als die wakker geworden was na een nachtmerrie. Of soms kreeg ik gewoon geen antwoord. Ook niet als ik hem vroeg of het soms aan mij lag of aan mijn lijf dat zo te lijden had door de zwangerschap.Lees meer

Het hoge woord kwam er eindelijk uit

Toen we thuis kwamen na de verjaardag dook hij weer met zijn mobiel het toilet in. Wel 10 minuten duurde die sanitaire escapade. Ik had me op mijn knieën voor de deur gepost en kon zacht gefluister horen. Flarden van een gesprek. De woorden die ik hoorde had ik zo graag willen horen. Maar nee ze waren bedoeld voor die onbekende. Ik bonkte op de deur en gilde ” stop daarmee en kom nu naar buiten”.

De toilet werd zijn chatroom

Al 2 jaar ging hij vreemd

Het duurde na de toilet-ontdekking nog 4 dagen voor dat ik de hele waarheid te horen kreeg. Met horten en stoten druppelde de gemene waarheid mijn leven in. En ik wilde ook gek genoeg alle details weten. Tot en met de wijze waarop ze seks hadden gehad. Waar, hoe lang. Maar niet omdat ik er iets mee oploste voor mijzelf. Ik werd door mijzelf gedwongen het te vragen. Met als gevolg dat ik er alleen maar nog erger door werd gekwetst.

Emoties gierden door mijn lijf

Mijn relatietherapie weekend ervaring begon dus met een week van huilen, niet kunnen slapen of eten. En verder nog een rollercoaster van emoties.Van de ene in de andere verbazing vallen. Zijn spullen doorzoeken als hij naar zijn werk was. Langs haar(het mormel dat het lef had gehad om me dit te flikken) huis lopen-ze was een getrouwde vrouw die in dezelfde stad woonde. De dating website bezoeken waar hij haar had opgespoord. Wat ik ook deed, ik werd er alleen maar ellendiger door. Wat hij ook deed of zei, ik kon hem niet meer verdragen. Wat mij betreft kwam er een einde aan onze relatie. Maar van de gedachte dat dat zou gebeuren werd ik dan weer nog verdrietiger. Hoe kwamen we hier in godsnaam uit. Hoe los je zo´n relatieprobleem op. Lees verder over relatieproblemen oplossen.

Relatietherapieweekend

We realiseerden ons dat er snel iets moest gebeuren om ons uit deze huizenhoge relatiecrisis te halen. Geen van ons geloofde in een uurtje per week relatietherapie. Lees meer over relatietherapieweekend. Het moest echt een erop of eronder iets worden. Een meerdaagse intensive. En zo zaten we-diep ongelukkig en slaperig-48 uur na de eerste Google search in een hotelkamer. Op korte termijn was dat alleen bij Relatievakantie nog mogelijk Allebei doodmoe maar nog wel bereid om de relatie een kans te geven. We zouden er 3 dagen blijven. Onze zoon kon gelukkig bij de grootouders onder dak. En het werk moest maar even wijken voor dit zo belangrijke herstel-van-vertrouwen-project.

Raar begin van een relatieweekend

Wat moet je nou van zo´n relatietherapieweekend verwachten. Je denkt dat je een gelukkig leven leidt. Je bent hoogzwanger. Tijdens de verjaardag van je vader zwelg je in geluk. Je kijkt je man aan en denkt ” wat hebben we het toch goed”. En een week later zit je naar een onbekende man te luisteren. Die je vraagt om hem te vertellen wat volgens jou het kenmerk is van een klant leveranciersrelatie. Maar daar heb ik helemaal geen zin in. Wat een onzin! Waarom vraagt ie me niet hoe ik me voel? Waarom is hij niet geïnteresseerd in wat er gebeurd is? En geeft hij mijn schuinsmarcheerder niet een veeg uit de pan? Dit wordt niks!

Vol aan de bak

Na een droge klop op de deur van onze suite, komt hij binnen. Onze redder in de nood. Vergezeld van een rol flipovervellen, een schaar en 3 stiften. Rood,zwart en groen. Hij stelt zich voor”Dag, ik ben Bart Overkamp en ik ga jullie helpen”. “We gaan beginnen;ik ga al deze flipover vellen ophangen”. Het rolletje plakband en de schaar krijgt mijn Ad. Ik ben gerustgesteld. Hij straalt rust en degelijkheid uit. Terwijl ik vanuit mijn bed-half zittend- het tafereeltje aanschouw start hij op. Ondertussen stelt ie ons 2 vragen. Waarop we moeten antwoorden met een score tussen de 1 en 5. Waarbij 1 het meest negatieve oordeel uitdrukt. “Wat heb je er voor over om je relatie weer op orde te krijgen?”. Tot mijn verbazing antwoord ik 5 en mijn man ook. De tweede vraag volgt. ” Hoe beoordeel je je relatie op dit moment?”. Ons antwoord verschilt iets meer nu; ik een 2, mijn “mede-cursist” een 3. Met die score moet ie `t maar doen. Onze gespreksleider. De vellen heeft ie ondertussen overal opgehangen. We kunnen niet meer naar buiten kijken en ook de schilderijen in de hotelkamer zijn verborgen achter een flipover-vel. Wat zal daar allemaal op komen te staan?

Je vriend,echtgenoot is je klant!

Je bent mijn allerbeste klant!

Ik (en Ad) moet me van Bart inleven als de persoon die voor een bakkerij staat. En die dan toch maar naar binnenloopt. Want hij wil van ons weten wat volgens ons het kenmerkende is van de klant-leveranciersrelatie. En dus moet ik die relatiecoach/ communicatietrainer gaan vertellen wat er gebeurd als ik in de bakkerij sta. Mijn hemel! Waar ben ik in terecht gekomen? Een stoomcursus marketing of klanttevredenheid? Ik ga uit (stil) protest weer op het bed liggen. Want ik ben zowizo heel erg moe. En als ik naar de bakker ga, dan zeg ik gewoon wat ik wil. Een half gesneden bruin of zo. Bovendien..meestal ga ik naar de supermarkt. Dus dat voorbeeld is niet echt “uit mijn leven gegrepen”. Maar goed ik doe mee. En roep ” Iets lekkers voor bij de koffie halen, want ik krijg een vriendin op bezoek” daarom ben ik bij de bakker. Mijn man zie ik ook verbaast kijken. Hij weet nog toe te voegen “Vraag en aanbod” en “vertrouwen en betalen”. Het wordt allemaal opgeschreven op wat eerst zo’n maagdelijk wit flipover-vel was.

Ik verwacht een bepaald soort gedrag van mijn klant

Welk gedrag verwacht je van mij?

“De echte oer-behoefte van de klant(ik ben dus de klant hé!) van de bakker is honger!”, legt hij uit. Daarom wil je brood kopen. De bakker levert dus iets waarmee jij je behoefte kan bevredigen. Omdat jezelf geen brood kan bakken of er geen zin in hebt.Je betaalt met geld in ruil voor brood dat aan je verwachting moet voldoen. Dat-of het voldoet- zal echter thuis pas blijken; als ik het ga opeten. De bakker moet echter- voordat hij iets kan leveren- eerst nog maar ontdekken wat de behoefte is. En wie die behoefte heeft. Door te vragen en door te vragen. Want misschien heb ik geen honger maar koop ik het brood voor mijn zieke moeder. Of loop ik alleen de bakkerij binnen om wat aanspraak te hebben. Ik raak geïnteresseerd in zijn manier van denken. Begin te snappen dat ik mijn partner wel eens kwijtgeraakt kan zijn aan een andere bakker omdat ….. Het flip-overvel sta nu bijna helemaal vol met de kenmerken van de klant-leveranciersrelatie. Zelfs het bonnetje kenmerkt die relatie. “Goed om te weten” denk ik. Nog steeds ietwat cynisch en sceptisch.

Je leverde het foute gedrag

Maar eerlijk is eerlijk, het werd me langzaam wat duidelijker waar hij me naar toe wilde leiden. We zijn behalve geliefden en echtgeno(o)t(e) ook klant en leverancier van elkaar. En dat wat we van elkaar verwachten…gedrag is! Dat alles in de relatie om gedrag draait. Mijn verwachting van mijn partner komt uiteindelijk neer op het gedrag dat ik van hem verwacht. En natuurlijk verwachtte ik niet dat hij 2 jaar lang een relatie onderhield met een getrouwde vrouw. En al helemaal niet dat hij als hij ergens een hotelovernachting moet doormaken, uit verveling een one night stand regelt. Een wanprestatie dus van mij leverancier.

Je betaalt met gedrag

Maar het gaat nog verder hoorde ik ´m zeggen. Als klant betaal je je leverancier ook met gedrag. Gedrag dat voldoet aan je verwachting, beloon je met gedrag. Voorbeelden daarvan zijn dan…je blijft bij mij. Je geeft me een omhelzing. Allerlei vormen van betaling. Gedrag dat je leverancier ook van je verwacht. Hij of zij wil betaald worden als er geleverd is overeenkomstig de verwachting.

Klant-leverancier

Hij legt steeds maar weer uit dat je een liefdesrelatie moet zien als een ‘klant-leverancier verhouding’. Je bent alleen zowel klant en allebei leverancier. Dit kan de communicatie soms wat ingewikkeld maken. Dat je goed moet zorgen voor je klant. En niet aan je eigen belang of behoefte moet denken als je de behoefte en/of verwachting van je klant aan het “ont”dekken bent.

Focus op de toekomst

Maar als ik me dan als leverancier opstel en over de vraag nadenk “wat verwachtte hij eigenlijk toen van mij?” en “wat heb ik toen aan gedrag geleverd?” moet ik in het verleden gaan graven. Ingewikkeld dacht ik dan -als hij aan het vertellen was dat je je moet concentreren op morgen en niet op gisteren- ” Hij heeft makkelijk praten!” Hij is niet 6 maanden zwanger en heeft niet net als ik al 5 dagen niet geslapen en gegeten. Ik weet niet eens of ik nog wel met die man verder wil. Heb nog nooit een dagboek bijgehouden. Maar sinds een week doe ik dat wel. Iedere splintergedachte gaat in ’t inkt. In een speciaal voor dit doel aangeschaft schrift. Zonder lijntjes. Zodat ik ook af en toe kan tekenen.

Hoezo, vergeet gisteren ?

Hoe moet ik dan in hemelsnaam dan de opdracht uitvoeren van die relatiecoach. De opdracht luidde” vergeet gisteren en vertel je leverancier hoe je het zou willen hebben”. Nou dat heb ik ´m de afgelopen dagen al heel erg duidelijk gemaakt. In alle toonaarden. Daar kan geen enkele onduidelijkheid meer over bestaan. Over wat ik van mijn leverancier verwacht. Alleen nog maar binnen spelen!

Wat moeten we kunnen?

1 uur lang denken we na over wat er nodig is om een goede band te hebben en houden tussen de leverancier en de klant, wat kwaliteit in houdt en stellen we de gouden communicatieregels op. Hierbij is het geven van feedback en de manier waarop je dat doet enorm belangrijk. We ontdekken hoe je door open vragen te stellen achter de behoefte van een ander kan komen en hoe er een win-win situatie ontstaat. Of er achter komen waar iemands opvatting vandaan komt. Of wat iemand verstaat onder bijvoorbeeld een alledaags begrip als “gelukkig zijn”.

Open vragen stellen

Doe geen aanname; oordeel niet

We blijven in de “bakkerij” en hij vraagt ” Wat doe je als bakker met een klant die zijn behoefte niet goed kan vertellen? Een klant die en blind en doof is. Of een beetje blind en doof. Een klant die m.a.w. niet jouw “taal” spreekt. Nou ja, denk ik bij mijzelf ” nou wordt ´t wel heel erg theoretisch. Als ik wat langer stil sta bij “doof zijn” realiseer ik me dat dat ook in figuurlijke zin betekenis kan hebben. Zowel ik als mijn man zijn niet meer in staat of bereidt om nog antwoord te geven op vragen. Misschien dat we doof en murw geworden door het gedrag van elkaar.

De ideale vakantie

We zijn inmiddels een 1,5 uur verder. En in die tijd hebben we uitgebreid stil gestaan bij wat onze nieuwe communicatie spelregels en communicatie vaardigheid moet worden. Het komt er op neer dat we elkaar als het ware niet kennen. We zijn vreemden van elkaar. Ik denk “Dat hoef ik niet te veinzen; mijn lief is voor mij nu een vreemde! Hoe kon ie zoiets doen?” En door open vragen moeten we ontdekken wat hetgeen dat de ander zegt betekent.

Communicatie: rechten en plichten

Maar we moeten eerst een paraaf zetten onder de basisregels. Namelijk dat we het recht hebben om iedere vraag over ieder antwoord te stellen. Zolang het maar een open vraag is. Een vraag die geen aanname, oordeel of veroordeling mag bevatten. En dat we de plicht hebben om te antwoorden en te luisteren. Volstrekt onvoorbereid en onverwacht worden we zo maar in een rollenspel gezet. Ik ben een reisadviseur en moet mijn lief interviewen over het onderwerp ” wat is je ideale vakantie”? Ik mag alleen open vragen stellen. Als ik een gesloten vraag stel mag er alleen maar met ja of nee geantwoord worden.

Rechercheur, interviewer

Mijn hemel! Dat is moeilijk! Je moet alles wat de ander zegt “ondervragen”. Alsof je van een andere planeet komt. En dat moet je direct doen als het gezegd wordt. Want..je brein kan slecht tekst onthouden, dus als je iets hoort dat je alleen maar kan begrijpen door aan te nemen dat je weet wat het betekent moet je doorvragen. Als er bijvoorbeeld door mijn man(cliënt) wordt gezegd ” ik wil met vakantie” moet ik vragen ” waarom wil je met vakantie”. Wordt er dan geantwoord “Omdat ik een drukke periode achter de rug heb” dan moet ik vragen “Waarom was het druk dan ?”. Als er geantwoord wordt op je vraag ” wat voor vakantie”, “strandvakantie”, moet ik ook nog gaan vragen “wat voor strand,waarom een strand, wat moet er op dat strand aan faciliteiten zijn?”. En ook nog vragen “waarom juist die faciliteiten”. En tot overmaat van ramp het wordt ook nog opgenomen met mijn eigen smartphone. Zodat ik daarna mijn eigen gestuntel nog eens kan aanhoren. “Je moet niets aannemen” luidt de opdracht. Stel je maar voor dat je een rechercheur bent. Of een onderzoeksjournalist. Zegt onze coach en trainer. Alleen op die manier kun je de ui afpellen en achter de ware behoefte en verwachting van je klant komen. Oh ja ..en als ik een gesloten vraag stel (dat is een vraag waar je alleen maar met ja of nee op kan antwoorden) mag mijn man alleen maar met ja of nee antwoorden. Dat is de sanctie voor niet goed interviewen!!

Wat moet je weten van je partner?

Als je het niet meer over het gedrag uit het verleden wilt of mag hebben, blijft alleen nog over het praten over nu en de toekomst. En als je het over de toekomst hebt bedoelt ie dat je je leverancier moet duidelijk maken “hoe je het zou willen hebben als je het opnieuw zou mogen doen of als je het helemaal alleen voor het zeggen zou hebben. Zeg maar “je ideaal”. Wat de kernvraag dan is; waarover moet je het dan hebben? Onze coach stelt ons op ons gemak waar het gaat om het bespreken van het verleden. We zullen morgen uitgebreid praten over ons oude gedrag en hoe ons dat schade heeft berokkend. Maar nu moeten we vooral eerst nog oefenen met het achterhalen van de 3 aspecten van de belangrijkste aspecten van een behoefte/ verwachting van je partner. En van jezelf.

Begrip, belang kennen, ruilen

Waarom moeten we dat allemaal wel niet weten. Waarom is het niet genoeg om te weten dat iemand brood wil om zijn trek of honger te stillen. De uitleg van Bart klinkt wel redelijk. Je bent eerder een offer te brengen als je begrijpt wat dat offer voor de ander betekent. Weten waarom iemand iets wil en welke emotie het oplevert zorgt ervoor dat de fase na het inventariseren, het onderhandelen over mogelijke compromis en opties sneller en makkelijker verloopt.

Wat, waarom, welke emotie?

Bart vertelt ons dat in onze dagelijkse communicatie we heel veel en heel vaak begrippen gebruiken zonder dat we de betekenis voor de persoon ervan kennen. De betekenis zoals die door de persoon er aan wordt gegeven die het woord gebruikt. Dus als iemand zegt ” ik vind dat je mij niet respecteert” dan zit in het woord niet en het woord respecteert een beschrijving van jouw gedrag. En waarvan wordt aangenomen dat jij precies weet welke gedrag, wanneer , met welke frequentie en in welke omstandigheid wordt bedoeld. Een ander voorbeeld zou kunnen zijn ” je geeft me geen ruimte”. Die manier van communiceren is de oorzaak van relatieproblemen. Als je die wilt wegnemen moet je dus onderzoek doen naar het wat, het waarom van het gebruikte woord. Maar je moet ook willen weten wat het voor emotie oplevert voor de ontvanger. Dus als je weet welk gedrag -voor je partner- hoort bij respecteren- dan moet je ook nog weten welke emotie dat oplevert.

Wat is een emotie?

Als we onze relatiecoach, communicatietrainer moeten geloven dan leidt al het gedrag dat we op elkaar afvuren tot een emotie. Maar wat is een emotie? Nou ja denk ik dan ” dat is gillend gek worden als je hoort dat je kerel vreemd is gegaan”. Niet kunnen eten, slapen. Sloten en vaarten vullen met je tranen. En gevangen zitten in maar 1 gedachte “waarom deed je het “en “waarom verteld je me het niet”. Ik blijk de spijker zowel op de kop als de onderkant te hebben geslagen. De definitie die we moeten gebruiken is “iedere (set van) gedachte(n); die eventueel ook een tijdelijk lichamelijk effect veroorzaakt”. Zo gedefinieerd is het tranen als gevolg van het snijden een ui een emotie. Als ik tenminste er ook iets bij denk. Zoiets als “verdomme, kan ik ook niks doen of ik huil”.

Het wat

In een relatie wordt over uiteenlopende onderwerpen gesproken. Over sommige onderwerpen wordt nooit of heel weinig ruzie gemaakt. “Maar meestal” zei hij zal in relaties met structurele problemen door de partners vaak gestruikeld worden over dezelfde onderwerpen. Als voorbeeld noemt hij het schoonmaken van het huis. Dat is zo’n onderwerp waar veel paren veel ruzie over kunnen maken. En de ruzie ontstaat omdat er zeer verschillend gedacht over het onderwerp. In dit geval over schoonmaken. Wat de één onder schoon en opgeruimd verstaat is niet persé hetzelfde als wat de ander daar onder verstaat. Wat er daarna gebeurd is dat de ene partner de ander probeert te overtuigen dat er schoongemaakt moet worden op de haar of zijn voorwaarden. Ik denk bij mezelf “dat is wel herkenbaar”. Maar wat heeft dat te maken met “ontrouw”. En mijn pijn?

Wat is schoon?

We moeten -als oefening- vervolgens uitvinden wat ieder van ons verstaat onder 1.Wat is schoon? 2.Waarom moet het zo schoon zijn en 3. Wat voor emotie levert het je op? Oftewel wat denk je als het zo schoon is geworden als je wilde? En wat voel je in je lijf (als het stof weg is denk ik ” hé,hé dat is gedaan en je voelt dat je niet meer een jeukende neus hebt omdat het huisstof weg is)

Detail

Maar zo gemakkelijk komen we niet weg met “er moet gewoon stof gezogen worden, ramen gelapt, gedweilt”. Het moet SMART worden. Welke kamers , welke zuigkracht van de stofzuiger, etc. En hoe bepaal je wanneer het schoon is? Alleen maar door het aan je neus te vragen? Wat stel je eens voor dat we het niet over schoonmaken hebben maar over intimiteit. En stel je dan verder nog eens voor dat je tegen je partner zegt ” ik mis intimiteit”. Denk je dan hij of zij weet wat er ” voor gedrag geleverd” moet worden?

Waarom?

De waarom vraag is bedoeld om de klant bewust te maken van de eigen drijfveer. Wat levert het op als de ramen iedere week gelapt worden voor de klant? En waarom is het erg dat je vingers van de kinderen op de ramen ziet. Gedurende 2 in plaats van 1 week. Welke gevolgen heeft dat voor de kinderen, het glas of de klant? En wat het kost aan energie, gesprekken om die norm in stand te houden? En wat zou het alternatief zijn? Welke zijn daar de voor- en nadelen van. Welke kennis en vaardigheid om het alternatief te kunnen invoeren. Tja, misschien heeft ie daar wel een punt. Waar komt mijn schoon & opgeruimd norm vandaan?? Waarschijnlijk mijn opvoeding. Mijn moeder was een proper type. Altijd in de weer met de zaak aan de kant te maken.

Gedrag, wat is dat?

Bart wil ons nog meer laten oefenen. Want zo zegt hij, als jullie hier weg gaan (morgen is de laatste dag) dan moet je je oude gedrag hier in de hotelkamer achter laten. Omdat je het nieuwe niet moet mengen met het oude. Dat zorgt alleen maar voor meer conflicten. Maar de vraag is wat is gedrag? Alweer een vraag waar het antwoord wat mij betreft voor de hand ligt. Helaas, ik vergis me. Het ligt nog namelijk nog veel meer voor de hand dan ik dacht. Want gedrag is volgens onze communicatie en gedrag guruh: “Iedere verandering van het lichaam die door het menselijk ook kan worden waargenomen. En/of gesproken tekst”. “Dus zoals ik er nu bij lig, half zittend op het tweepersoons-bed, mijn handen wrijvend over mijn uitpuilende buik da’s gedrag concludeer ik. Ook al zeg ik niks. Voor iedereen waarneembaar. Of als iedereen de andere kant op aan het kijken was-en mij en mijn buik dus niet had kunnen zien- zou gedrag zijn geweest als ik gezegd zou hebben ” wat mij betreft stoppen we er even mee en gaan we koffie drinken”.

Wat doen we met gedrag?

Dus nu wisten we wat gedrag is. “Maar wat doen we daar dan mee”, is mijn vraag? Bart reageert met ” we reageren met gedrag op het gedrag dat we ervaren”. Dus bijvoorbeeld ” met de tekst “goed idee, laten we koffie gaan drinken”en de beweging van mijn lijf dat naar de deur loopt”. We noemen dat een stimulus-response reactie. Wat belangrijk om te onthouden is dat ik tot op zekere hoogste in staat ben om mijn reactie op gedrag dat ik ervaar te beïnvloeden. Ook gedrag dat mij vervelende gedachten doet denken!